در دو زمینه صنعتی و تجاری تعداد اندکی از برق‌کاران به‌خوبی نمی‌دانند که با لوله خم‌کن دستی چگونه لوله‌های ای‌ام‌تی (EMT) را خم کنند که این مورد یک مهارت اولیه و در عین حال لازم است که تمام برق‌کاران بایستی آن را به‌خوبی یاد بگیرند. ناگفته نماند هر برق‌کار تازه کار این نگرانی را دارد که چگونه لوله‌های EMT را با دستگاه خم کند؛ ناگفته نماند که یادگیری این مسئله کاری سخت و دشوار نیست بلکه با مطالعه و تمرین‌های مکرر می‌تواند که آن را یاد بگیرد. در حالت کلی برای خم کردن لوله کاندوئیت سه روش وجود دارد که در ادامه آن‌ها را بررسی می‌کنیم.
روش‌های خم کردن لوله کاندوئیت
به سه روش زیر می‌توان که لوله‌های کاندوئیت را خم کرد:
خمش ۹۰ درجه: در این روش خم کردن لوله کاندوئیت لازم است که لوله را به صورت ۹۰ درجه یا شکل L در بیاورید و در نهایت انتهای آزاد لوله یا پایان کوتاه آن به یک طولی که از قبل مشخص شده است، انجام دهید.
خمیدگی دو انتها: روش بعدی که برای خم لوله‌های کاندوئیت مورد استفاده قرار می‌گیرد همان خمیدگی است که در طول اجرای کاندوئیت از این روش بهره می‌برند. در این مورد بایستی که فاصله از لبه پشتی خم که به صورت ۹۰ درجه است، در پایین کانال به یک نقطه ثابت به منظور به نمایش گذاشتن سایر عملیات خم است که در جهت پاسخگویی به نیاز نصب کردن به صورت فرموله در آمده است.
خم آفست: این روش خم یک سبک از خمیدگی است که در واقع مستقل از روش خم ۹۰ درجه و خمیدگی به عقب طراحی شده است. در هنگام نصب کردن لوله کاندوئیت لازم است که این سبک از خمیدگی را به خوبی بلد باشید. رایج‌ترین کاربردهایی که برای این خم وجود دارند اجرای کاندوئیت روی دیوار سخت، تیربرق‌های شیب‌دار، تغییر ارتفاع، اجرا در جعبه‌های الکتریکی هستند.
ابزار خم کردن لوله کاندوئیت
برای این که بتوان لوله‌های الکتریکی را خم کرد بایستی از چند ابزار استفاده کرد که البته این چند ابزار به تنهایی در این حوضه مورد استفاده قرار می‌گیرند که بسیار گسترده هستند و دست شما برای انتخاب باز است. دو نوع خم کن فولادی و آلومینیومی وجود دارن که بهتر است از نوع آلومینیومی استفاده کنید، لذا هم قیمت مناسب‌تری دارند و هم قوی‌تر هستند؛ گفتنی است که این خم کن‌ها احتمالاً وزن بالایی داشته باشند و کار با آن‌ها بیشتر از یک روز طول می‌کشد.
یک مدل خم کن وجود دارد که در دو طرفشان مجهز به نشانگرند؛ در یک طرف این نشانگر نشان دهنده ضریب است و در طرف دیگر نشان دهنده درجه خمیدگی است. در حقیقت بسیاری از دستگاه‌ها نشانگر ندارند، اما اگر برق‌کاری مبتدی هستید بهترین راه این است که از خم کن‌های مجهز به نشانگر در محاسباتتان استفاده کنید. دسته‌ای که برای خم کن وجود دارد کمک خوبی است، اما لازم نیست که حتماً وجود داشته باشد. بیشتر دسته‌ها در انتهای خود کمی بزرگ‌تر هستند و به درستی روی کانال الکتریکی جایگذاری می‌شوند. در واقع اندازه واقعی که برای دستگاه در نظر گرفته می‌شود همان اندازه‌ی لوله‌ها هستند.
در بسیاری از مواقع دستگاه دسته ندارد به همین دلیل خودتان برای ساختن دسته دست به‌کار می‌شوید، مطمئن شوید که پایان انتهای لوله به‌خوبی می‌چسبد و با یک خم کن دیگر طول لوله به همان اندازه را محاسبه کنید. رایج‌ترین سایزی که برای دسته استفاده می‌شود، ½، ¾، و ۱ خواهد بود. در واقع یک وسیله دیگری که برای خم کردن لوله‌ها به آن نیاز است نوار اندازه‌گیری است
برای خرید محصولات با تخفیف‌های ویژه کلیک کنید
سخن نهایی
نکات مهمی که باید در نظر گرفته شود: بهتر است که از نوارهایی به سایز ۱ و ۲.۳۰ استفاده کنید چرا که نوارهای ¾ و ۲۵ کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ در حین تهیه این نوار به برجستگی آن توجه کنید چرا که گزینه بسیار مهمی است. توجه کنید که کدهای بین المللی الکتریکی باعث می‌شوند که تعداد درجات خمیدگی به ۳۶۰ درجه در جعبه اتصال محدود شود. گفتنی است که زمانی که سیم به کانال الکتریکی کشیده می‌شود خمیدگی‌ها سخت‌تر می‌شوند؛ بنابراین لازم است که تعداد خمیدگی‌ها به اندازه لازم محدود شود.
خم‌های اضافی که درجعبه‌های اتصال ایجاد می‌شود، باعث می‌شود که سیم کشی سخت‌تر شود بنابراین تعداد خمیدگی را حتی الامکان کم کنید. متاسفانه برخی از برق‌کاران فقط از خمیدگی ۳۰ درجه استفاده می‌کنند و خمش ۴۵ درجه مرکزی را برای خمیدگی سه نقطه استفاده می‌کنند که درست نیست. برای این که بتوان حداقل خمیدگی را ایجاد کرد لازم است که در وهله اول روش‌های خم کردن لوله کاندوئیت را به‌خوبی یاد بگیرید. ممنون از اینکه ما را تا پایان این مقاله همراهی نمودید؛ نظرات و سؤالات خود را در رابطه با ین مقاله برای کانکتور سنتر کامنت کنید.
